2012'den bu yana birçok konuda yazı yazdım, ama farkettim ki çok hassas bir konu üzerine etraflıca düşünmüş olmama rağmen hiçbir çalışmada bulunmamışım. Hatta öyle ki bu konuda kendim, şahsen bile aksiyon almaya çalışmış olmama rağmen...
Klavye delikanlılığı diye bir tabir var şu ara... Bu konuda çoğu kez tarafıma eleştirel geribildirimler de almıştım, ancak bu eleştirileri yöneltenlerin hiçbir zaman böyle bir girişim yapmadığını, yapmayı da geçtim bu girişimin yanından dahi geçemediğini de biliyorum.
2016 yılı sonunda, yani hayatımda bazı önemli kararlar aldığım dönemde mevcut işimi bırakıp, silahlı kuvvetlere katılarak geri kalan yaşantımı karakterime daha yatkın bir yaşam tarzıyla sürdürmeye karar vermiştim. Nitekim Özel Kuvvetler Personel Alım Sınavlarına girdim ancak yaş haddinden refuse yedim. "Araştırmadan yaptın" dediler, engellemeye de çalıştılar. Ne kadar zor bir hayat olduğunu bildiğim halde tüm cesaretimi topladım ve yaptım, ama olmadı. Nitekim -klavye delikanlılığı- bana uygun bir tabir değildi elbette.
2016 yılı sonunda, yani hayatımda bazı önemli kararlar aldığım dönemde mevcut işimi bırakıp, silahlı kuvvetlere katılarak geri kalan yaşantımı karakterime daha yatkın bir yaşam tarzıyla sürdürmeye karar vermiştim. Nitekim Özel Kuvvetler Personel Alım Sınavlarına girdim ancak yaş haddinden refuse yedim. "Araştırmadan yaptın" dediler, engellemeye de çalıştılar. Ne kadar zor bir hayat olduğunu bildiğim halde tüm cesaretimi topladım ve yaptım, ama olmadı. Nitekim -klavye delikanlılığı- bana uygun bir tabir değildi elbette.
Neyse konu ben değilim bu yazıda... Konu, bu ülkenin bayrağına, vatan toprağına canlarını feda edecek kadar aşık olan kahramanları... Bilinmeyen, görülmeyen, unutulan tabiri caizse bir ölürken bin dirilen kahramanları... Yazıyı hazırlarken gözyaşlarıma hakim olamadığım anlar oldu. Umarım sizler okurken benden daha dirayetli olabilirsiniz.
Lafı daha da uzatmadan bu ilk bölümde, medya yoluyla bizlere daha fazla yansıyan bir kaç "unutulmuş", ama asla unutulmayan şehit kahramanları anacak; onların destansı ama bir o kadar da hazin öykülerine kısa metrajlı tanıklık edeceğiz.
Piyade Yüzbaşı RIZA FIRAT
Piyade Üsteğmen ENES DEMİR - Pyd. Ast.Kıd. Çavuş DOĞUKAN TAZEGÜL
Diyarbakır'ın Sur ilçesinde devam eden terör operasyonları sırasında çöken binada enkaz altında kalarak şehit olan Piyade Üsteğmen Enes Demir ile Piyade Astsubay Kıdemli Çavuş Doğukan Tazegül, Ankara'da son yolculuklarına uğurlanmıştı. Şehit Üsteğmen Enes Demir’in daha önce Cizre’de çıkan bir çatışmada yüzünden yaralandığı, ancak gazilik beratını, "Bu kadar yarayla gazi olunmaz" diyerek reddettiği ortaya çıkmıştı. Ne kadar garip değil mi; 15 Temmuz gecesi eline kıymık battığı için gazilik unvanı alıp çatır çatır gazilik maaşı yiyenlerin yanında gerçek hak sahiplerinin gösterdiği bu onurlu duruş... Astsubay Doğukan Tazegül ise cep telefonunda "Şehit düşersem tek isteğim tabutumun üstüne bordo beremi koyun" mesajı bırakarak bir nevi ailesine şehadetini müjdelemişti. Vasiyeti Ankara'daki cenaze töreninde yerine getirildi.
Hakkari’nin Dağlıca bölgesindeki operasyonlarda biri Tabur Komutanı Yarbay olmak üzere 3 askerin şehit olduğu haberi geldi. Tüm ülkede asker anneleri, eşleri, kardeşleri istim üstünde haberin son durumunu öğrenmeye çalıştılar. Çatışmalar sırasında 17 terörist etkisiz hale getirilmişti ama kaybedilen değerler geri gelmeyecekti. Operasyonda şehit düşen askerlerden biri 43 yaşındaki Tankçı Yarbay İhsan Ejdar'dı. Evli ve 12 yaşında bir kız çocuğu babasıydı Yarbay Ejdar. Kurstan çağırılan kızına babasının ölüm haberi verildiği sırada, Merzifon Garnizon Komutanı Hv.Plt.Tuğg. Cengiz Karacabey de şehidin Merzifon’da yaşayan annesi Fehmiye Ejdar’ın evine giderek acı haberi vermekteydi.
Şehit düşen askerlerden Astsubay Üstçavuş Turgay Topsakaloğlu’nun, Eskişehir’deki babaevine de ateş kor gibi düştü. Askeri yetkililer Çankaya Mahallesi’ndeki evine sağlık ekipleri eşliğinde gittikleri baba Yakup Topsakaloğlu ve anne Vasfiye Topsakaloğlu’na, oğlunun şehit düştüğü haberini güçlükle verdiler. Evli ve iki çocuk babasıydı, onların büyüdüğünü görmek onun da hakkıydı, olmadı.
Astsubay Üstçavuş Samet Çakır'ın, İzmir'deki evinde de yas vardı. Çakır'ın şehadet haberini, Bornova ilçesi Atatürk Mahallesi'nde yaşayan ailesine yine o her sıkıntılı süreçte olduğu gibi askeri yetkililer verdi. Emekli polis memuru baba Muammer, anne Zehra ve kız kardeş Duygu Çakır'ın acısını paylaşmak isteyen çok sayıda yakını, şehidin Türk bayrağı asılan evine koştu. Ama o acı hafiflemedi, bugün bile... Acılı ailenin yakınları da evlerine Türk bayrağı astılar, çünkü teröre en büyük cevap zaten birlik beraberlik mesajıydı. Daha önce Ankara'da görev yapan Bordo Bereli Çakır'ın cenazesi memleketi Trabzon'da, ata toprağında defnedildi.
Piyade Yüzbaşı ALPER KOCAMAN
04 Kasım 2016 tarihinde Fırat Kalkanı Harekâtında DEAŞ terör örgütüne karşı mücadele ederken PYD ve DEAŞ'ın yoğun top ve havan saldırıları altında öne çıkarak El Bab'a giden bir bölgedeki kritik bir hedefin ele geçirilmesi için 'Arkadaşlar bu bölgeyi mutlaka elde bulundurmamız lazım, haydi arkadaşlar!' diyerek ellerini havaya kaldırdığı esnada, PKK'nın bulunduğu bir mevziden atılan havan mermisinin yakınında patlaması sonucunda koltuk altından giren bir şarapnel parçasıyla önce sendeledi, ne olduğunu anlamadı, arkadaşlarına da belli etmek istemedi, biraz daha ilerledi, biraz daha, biraz daha…Ama yanındaki askerleri fark etti kolunun altından hızla akan kanı.. 'Komutanım yaralanmışsınız, durun ne olur durun!' dediler. 'Bir şeyim yok ufak bir parça geldi, devam edelim az kaldı, durmayın, durmayın' dedi ve ilerlemeye devam etti; ta ki gücü tükenip dizlerinin üstüne çöktüğü ana kadar..
1.90 boyunda, koca bir çınardı. Oracıkta şehit düştü. 45 dakika sonra almak için askerlerinin hemen önünde hücuma çıktığı tepe alındı.
Piyade Üsteğmen ÜNAL DARBOĞAZ
Hakkari Dağlıca’da şehit düşen Üsteğmen Ünal Darboğaz henüz 34 günlük evliydi. Babasını 6 yıl önce kanserden kaybetmişti. Hayalleri vardı; eşiyle gezmek, eğlenmek, çocuk sahibi olmak, çekirdek ailesini büyütmek gibi... Hainler elinden aldılar. Gönüllere gömüldü diğerleri gibi...
Tabuta sığmayan Bordo Bereli diye bilinir Selçuk... DİYARBAKIR`ın Sur İlçesi`nde PKK`lı hainlerle girdiği çatışmada suikast tüfeği Kanas ile açılan ateşle şehit edildi. 2 metreye varan boyu ile "tabuta sığmayan Bordo Bereli" unvanını aldı. Aslan gibi de bir delikanlıydı, sporcuydu, ata binerdi, atışta uzmandı. Devreleri örnek bir asker olduğundan dem vururdu hep. Ana yüreğine ateş düştü hain saldırı sonucu. Cennette devrelerine kavuştu.
Piyade Astsubay Başçavuş KALENDER ÖZDEMİR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder