Girin bakın internetten... O'nunla ilgili sayısız yazı, fıkra, makale, araştırma bulursunuz. Çoğu birbirinin aynısı, kopyasıdır. Ben bugün birbirini tutmayan onca bilgiden sıyrılarak Nasreddin Hoca'ya ilişkin gerçek öyküyü anlatmaya çalışacağım size...
Anadolu'da Osmanlı hakimiyeti henüz başlamamışken, Anadolu Selçukluları'nın mevcudiyeti söz konusuydu. Türlü beyliklerin bir araya gelmesiyle büyük bir yapılanması vardı Anadolu Selçukluları'nın. Bunlardan en önemlilerinden biri de Kuzey Anadolu'da yerleşik "Kastamonu Beyliği"ydi. Ama daha çok "Çobanoğulları" olarak anılmaktaydılar. Bu beyliğin başı Hüsameddin Çobanoğlu Alp Yötüktü. Öldüğünde yerine Muzafferiddin Yavlak Arslan geçmişti beyliğin başına. İşte, kahramanımız Nasreddin Hoca da Yavlak Arslan'ın oğludur aslında.
1291... Artık Anadolu Selçukluları'nın son demleridir; taht kavgaları sürüp gitmektedir. Yavlak Arslan bu taht kavgaları esnasında şehit düşünce Çobanoğulları beyliğinin başına geçme görevi -Nasuriddin Hace-ye, yani bildiğimiz adıyla Nasreddin Hoca'ya kalır.
Ama bizim tanıdığımız yanıyla Nasreddin Hoca'nın halka maloluşu çok farklı bir olaya rastlıyor. O dönem, Moğol veliahtı Geyhatu'nun Anadolu'ya sefer düzenleyeceği söylentisi halkta geniş bir panik havası yaratmıştır. Öyle ki Geyhatu, zalim bir hükümdar olup işgal ettiği topraklarda halkı kılıçtan geçirip şehri barbar askerlerine yağma ettirmesiyle ünlüdür. Bunu bilen Nasreddin Hoca hiç vakit kaybetmez Geyhatu'nun yanında alır soluğu. Ona öyle latifeler, öyle nazik jestlerde bulunur ki, bu zalim hükümdarın içinden Anadolu'yu yağma etmek gelmez. Kısacası halkın kellesini kurtaran aslında Nasreddin Hoca'dır. Böylece hoca, halk arasında sevilen sayılan, saygı duyulan bir insan olur. Bu nedenledir ki türlü hikayeleri fıkra tadında günümüze kadar gelir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder